Cupressocyparis leylandii

Cupressocyparis leylandii , in het nederlands leylandcipres genaamd, is ontstaan uit een natuurlijke intergenerische kruising van de montereycipres met de nootkacipres in 1888. Het is een grote en snelgroeiende wintergroene conifeer met een hoog opgaande zuilvormige habitus en lichtgroene tot grijsgroene schubvormige bladeren. Als hij bloeit, en dit gebeurt zelden, dan is het met onopvallende roodbruine mannelijke bloemen en geelgroene vrouwelijke bloemkegels, later gevolgd door kleine, ronde, donkerbruin gekleurde kegeltjes. Cupressocyparis leylandii houdt van een standplaats in de volle zon of halfschaduw en verlangt een goed doorlaatbare bodem. Hij is redelijk winterhard, droogtetolerant, verdraagt zeewind, verdichting, luchtvervuiling en strooizout. Als haagplant zal hij diverse malen per jaar getrimd dienen te worden.